Powołani na mecz Juventus – Milan. Nie ma Vlahovicia

Ze smutkiem muszę przyznać, że Juventus stał mi się tak obojętny, że już chyba nawet wieczorem nie usiądę przed TV... Minimilliano do spółki z byłym prezesem i jego świtą tak bardzo obrzydzili mi ukochane hobby, że niedzielny wieczór zwyczajnie poświęcę na coś innego, bo na stratega i jego twór zwyczajnie szkoda czasu.

Serio, mam po prostu serdecznie dosyć plucia mi w twarz. Wyniki to jedno, ale styl gry, wypowiedzi tego parcha na ławce i totalna bezjajeczność oraz brak zaangażowania większości najemników powodują, że mówię dość, mam swoją godność. Nawet jak grali w Serie B, to miałem większą ochotę na oglądanie niż to, co proponuje beton i jego asy w postaciach Sandro, Cuadrado czy o zgrozo Milika. Nie, nie i jeszcze raz nie. Miarka się przebrała. Po blamażu w LM zacisnąłem zęby i dalej miałem nadzieję, ale po serii beznadziejnych gier, zwieńczonych odpadnięciem z LE i ostatnim wyczynem z Empoli, mówię dość.

Przyjdzie nowy trener, za sterami klubu usiądzie ktoś rozsądny, a nie banda krętaczy, to chętnie poświęcę na to swój wolny czas. Partaczom i oszustom mówię nie, za dużo jest rzeczy dookoła, które sprawiają frajdę, żeby katować się tym gównem i niejako pochwalać ten wątpliwej jakości produkt.